Και επίθεση κατά του Π. Γεωργουδή
Μια επιστολή που θα πρέπει να διδάσκεται στις δημοσιογραφικές σχολές ως μνημείο αμετροέπειας, έπαρσης, μίσους, ένα λίβελο, μας έστειλε ο “δημοσιογράφος – πολιτικός”, Μάριος Διονέλλης, για να απαντήσει σε κριτική που του έγινε “πριν από τις βουλευτικές εκλογές του 2023”! Με τη γνωστή του έπαρση, ο επί χρόνια “υπερήφανος”, όπως δηλώνει ανταποκριτής του ΣΚΑΙ tv στην Κρήτη και στη συνέχεια πολιτευτής του ΜΕΡΑ25, δε διστάζει να μιλήσει για συκοφαντίες, “ψεύτες”, “ανθρώπους χωρίς αξιοπρέπεια”, αναφερόμενος στους αριστερούς δημοσιογράφους του Ηρακλείου Αλέκο Ανδρικάκη και Παναγιώτη Γεωργουδή, τους οποίους μάλιστα από… μεγαλοψυχία δεν πάει στα δικαστήρια.
Αφορμή ενός ακόμα λίβελου Διονέλλη (κάθε τι που σχετίζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά το θεωρεί περίπου προδοτικό και με κάθε τρόπο στήνει “ρεπορτάζ”… προσωπικής γνώμης του) ήταν η καταγγελία που είχε κάνει προεκλογικά ο Π. Γεωργουδής ότι μέσα στην πανδημία ο Μ. Διονέλλης είχε ζητήσει την απόλυσή του από την Εφημερίδα Συντακτών, όπου εργάζονταν και οι δυο.
ΔΕΙΤΕ:
Λίγες μέρες μετά, με αίτημα Διονέλλη, η ΕΦΣΥΝ απάντησε στο Candiadoc, χωρίς να διαψεύσει την καταγγελία Γεωργουδή. Απλώς σημείωνε ότι δεν κατατέθηκε επίσημο “αίτημα” στην εφημερίδα και τα συλλογικά της όργανα.
Δείτε:
Στον ίδιο λίβελο ο αμετροεπής πολιτευτής φτάνει στο έσχατο σημείο να μιλήσει ειρωνικά (η κάπως έτσι) για την ασθένεια του κ. Γεωργουδή η οποία δεν του επέτρεπε να εργαστεί όπως έπρεπε, όταν είναι γνωστό ότι την εποχή εκείνη ο δημοσιογράφος αντιμετώπιζα σοβαρά προβλήματα υγείας…
Τελικά βέβαια, μετά, και αφού χρησιμοποίησε περίπου 1000-1500 λέξεις για χαρακτηρισμούς, έφτασε και στο γεγονός. Όντως, ζήτησε να μην πληρώνεται ο κ. Γεωργουδής, αν δεν εργάζεται, ακόμα κι αν είναι ασθενής! Μπράβο κύριε πολιτευτάκο, άξιος ο μισθός σου… Τι γράφει στην επιστολή του; Ότι “κάρφωσε” στη συνέλευση της ΕΦΣΥΝ τον Γεωργουδή που δεν δούλευε όσο έπρεπε “επικαλούμενος”, όπως λέει προβλήματα υγείας, ενώ πήγαινε στις εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ! Και μάλιστα, με κυνικότητα, λέει ότι όποιος δεν μπορούσε να προσφέρει (προσέξτε, με σοβαρά προβλήματα υγείας και παραμονή συνταξιοδότησης ο Γεωργουδής) να μην πληρώνεται, ή να πληρώνεται ανάλογα με όσα προσφέρει… Τι καλός άνθρωπος και καλός “συνάδερφος” ο Μάριος… Όταν πριν χρόνια έκανε εκπομπή στο Candianews 93,6 μαζί με απολυμένη συνάδερφο από την ΕΡΤ, κι εκείνος έλειπε στις μισές εκπομπές, δεν έθεσε θέμα να μην πληρώνεται ο ίδιος για όσα δεν δούλευε ούτε είπε να τα πληρωθεί η συνάδερφος που έκανε τις βάρδιες του… Αλλά όταν ο κόσμος γυρίζει γύρω από την αφεντιά σου, νομίζεις ότι μόνο δίκιο έχεις…
Ο επηρμένος κάνει χρήση την επιχειρηματολογία Αυγενάκη κατά Ανδρικάκη – Ο λίβελος για το “Candia φερέφωνο ΣΥΡΙΖΑ” και τον “ψεύτη και αναξιοπρεπή δημοσιογράφο” του
Στη συνέχεια, και με αφορμή τις αποκαλύψεις που κάναμε για τον κ. Διονέλλη σχολιάζοντας την απάντηση της ΕΦΣΥΝ για την καταγγελία Γεωργουδή, (Αλ. Ανδρικάκης: Ας μιλήσουμε λοιπόν για τα “κατορθώματα” του κ. Μ. Διονέλλη, με αφορμή επιστολή της ΕΦΣΥΝ), ο δημοσιογράφος – πολιτευτής περνά πλέον στη μονοστόχευση του Candiadoc και του Αλέκου Ανδρικάκη.
Με τον λίβελλο, που θα διαβάσετε ολόκληρο στη συνέχεια (κύριε Διονέλλη, πότε μας στείλατε επιστολή και την πετσοκόψαμε, όπως λέτε συνεχώς ψευδόμενος; Θα μας υποδείξετε την επιστολή ή μπα…) μάθαμε ότι εκτός απόν Αυγενάκη, το κακό σύστημα που υπηρετεί το Candiadoc (φερέφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, λέει…) και ο Ανδρικάκης, θέλει να τσακίσει και τον Διονέλλη, αλλά έχει μεγάλο στομάχι και αντέχει! Ναι με τον ίδιο αλαζονικό τρόπο Αυγενάκη μίλησε κι ο Διονέλλης! Σα δεν ντρεπόμαστε…
-Σε εκείνη την απάντηση τον κατηγορήσαμε ότι με τη “συγγνώμη” του στον Αυγενάκη έδωσε στυγνά τον Ανδρικάκη στις ορέξεις του Αυγενάκη. Διαβάστε τι γράφαμε:
“Ακόμα θυμάμαι, για παράδειγμα, ότι ο συγκεκριμένος κ. Μ. Δ. “έδινε” χωρίς κανένα δισταγμό τον υπογράφοντα προκειμένου να πείσει τον σημερινό υφυπουργό του Μητσοτάκη Λ. Αυγενάκη, να μην προχωρήσει μήνυσή σε βάρος του. Πώς με “έδινε”; Υπογράφοντας δήλωση ότι εγώ τον είχα παρασύρει σε δημοσιεύματα! Μιλάμε για την περίοδο του 2015, 2016 και ίσως αργότερα, όταν εγώ σταμάτησα να έχω οποιαδήποτε συναδερφική ή άλλη σχέση με τον κύριο Μ.Δ., όταν διαπίστωσα πάρα πολύ καθαρά την αλαζονική του συμπεριφορά, την αχαριστία του χαρακτήρα αλλά και την απρόκλητη εκδικητικότητά του.
Πώς θα σας φαινόταν αν, για να γλιτώσει ίσως μια διαδικασία δίκης ένας συνάδερφός μας, έδινε ωμά και ψυχρά έναν άλλον, χωρίς μάλιστα να υπάρχει καμιά βάση σ’ αυτό το ρουφιανιλίκι, καθώς οι δυο συνάδερφοι καιρό πριν δεν έλεγαν ούτε καλημέρα; Κι όμως , ο σημερινός “επαναστατημένος” συνάδερφος και υποψήφιος βουλευτής στο Ηράκλειο με το ΜΕΡΑ25, το έπραξε, με συνέπεια στα πολλά δικαστήρια, ποινικά και αστικά, που ακόμα και σήμερα αντιμετωπίζω τον κ. Αυγενάκη, να είναι βασικό του επιχείρημα η αθλιότητα του κ. Μ.Δ. σε βάρος μου.
Τι έκανε; Αντέγραψε δικό μου δημοσίευμα, δεν παρέθεσε πηγή, έβαλε και τα δικά του και μια φωτογραφία Αυγενάκη. Ο Αυγενάκης έκανε μήνυση σε μένα, που ήξερα τι έγραψα και πώς το έγραψα, έκανε και στον κ. Μ.Δ. που έβαλε ό,τι ήθελε και μετά πήγε στο δικαστήριο να πει “ο Ανδρικάκης με παρέσυρε”! Αναρωτιέμαι ακόμα κι αν ήταν έτσι, να τον είχα… “παρασύρει” τον ανήλικο, πήγε ποτέ δημοσιογράφος σε δικαστήριο να πει “ο τάδε μου το είπε, δε φταίω εγώ!”, έχει συμβεί; Ναι, με τον κ. Μ.Δ….”
Πώς απαντά με τον λίβελλό του ο κ. Διονέλλης, όπως μπορείτε να διαβάσετε στη συνέχεια; ο Ανδρικάκης, μας λέει, αντέδρασε για τον αν έβαλε ή όχι πηγή στο κείμενο που είχε κάνει! Τόσο εύκολα έμαθε τον πολιτικαντισμό ή τον είχε έμφυτο; Για το στεγνό “δώσιμο” είναι η αντίδραση. Κάνει δήλωση και λέει “δε φταίω εγώ, ο Ανδρικάκης με παρέσυρε”. Διαβάστε κι εδώ, παρά την πολυλογία της επιστολής ξεκάθαρα το γράφει. Και τιμά τον Αυγενάκη, όπως λέει…
Ιδού και η δήλωσή του στο δικαστήριο, όπως την παραθέτει ο ίδιος (εμείς το αποφύγαμε τόσα χρόνια), δήλωση την οποία σε κάθε δίκη η πλευρά Αυγενάκη επανακαθέτει, θέλοντας να ισχυριστεί ότι ακόμα και ο παλιός μου συνεργάτης με αποκηρύσσει και τιμά τον κύριο (τέως) υπουργό…
Δημόσια δήλωση
Δηλώνω δημόσια πως ουδέποτε περιήλθε σε γνώση μου κανένα αποδεικτικό στοιχείο εμπλοκής του βουλευτή Λευτέρη Αυγενάκη σε υπόθεση ανάληψης οποιουδήποτε χρηματικού ποσού από τράπεζα του Ηρακλείου εν μέσω των capital controls και ειδικά την κρίσιμη περίοδο πριν το Δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015.
Αντικείμενο του ρεπορτάζ μου στην Εφημερίδα των Συντακτών ήταν οι σχετικές πληροφορίες που δημοσίευσε δύο μέρες πριν το δημοψήφισμα (3/7/2015) το τοπικό μέσο ενημέρωσης (Candianews.gr), χωρίς όμως να αναφέρει ποιο ήταν το επίμαχο πρόσωπο.
Ωστόσο το δικό μου ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στις 6/7/2015 μετά από την επίσημη, δημόσια τοποθέτηση – δήλωση του κ. Αυγενάκη επί των πληροφοριών του Candianews αλλά και μετά τις νομικές ενέργειες στις οποίες εκείνος προχώρησε κατά του ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας Candianews Αλέκου Ανδρικάκη.
Συνεπώς ουδεμία πρόθεση είχα να τον βλάψω, ηθικά, πολιτικά ή οικονομικά. Σέβομαι και υπολήπτομαι τον βουλευτή Ηρακλείου και γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρη Αυγενάκη, η παρουσία και ο ρόλος του οποίου σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο δεν αμφισβητείται.
Μάριος Διονέλλης, Σεπτέμβριος 2016».
Και πάλι βέβαια ο κ. ΜΔ ξέχασε να μας πει ότι ενώ ο Ανδρικάκης αναφερόταν σε γεγονός και όχι σε πρόσωπα, εκείνος έγραψε κότσαρε και τη φωτο Αυγενάκη.
Το συγκεκριμένο κείμενο πατώντας στον σύνδεσμο (https://www.efsyn.gr/politiki/32836_politikos-paragontas-ebgale-1-ekat-eyro-en-meso-capital-controls)
Αλλά δεν είναι είναι καν μόνο αυτό! Μιλώντας στην πραγματικότητα με επιχειρήματα Αυγενάκη, λέει ότι ο Ανδρικάκης έκανε δημοσίευμα εναντίον του Αυγενάκη για το εκατομμύριο που έφυγε εν μέσω κάπιταλ κοντρόλ από τράπεζα του Ηρακλείου! Το απόσπασμα είναι από την επιστολή Διονέλλη αλλά θα μπορούσε να είναι από όλα τα δικόγραφα Αυγενάκη σε βάρος του Α. Ανδρικάκη: “…. ο ίδιος δημοσίευσε στο site του μια καταγγελία για τον βουλευτή Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη. Η δημοσίευση έγινε το πρωί της Παρασκευής 3 Ιουλίου, την τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου πριν το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015. (Ναι, από τότε η γνωστή μέθοδος – μια ανάσα πριν τις κάλπες). Το δημοσίευμα εκείνο φωτογράφιζε τον βουλευτή Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη (χωρίς να τον ονοματίζει) ως «τον πολιτικό της πλευράς του ΝΑΙ, που με εντολή Στουρνάρα έσπασε τα capital controls και έβγαλε από τράπεζα στο Ηράκλειο 1 εκατομμύριο ευρώ».
Ακριβώς τα επιχειρήματα Αυγενάκη, κατά λέξη! Ουδέποτε δεχτήκαμε (και δώσαμε μάχες στα δικαστήρια) ότι έγραψα ότι ήταν ο Αυγενάκης, αντιθέτως δηλώναμε α σε πολλά δικαστήρια ότι έχω αποδείξει πως αν ήξερα ότι είναι εκείνος πίσω από την ιστορία, θα έγραφα ευθαρσώς το όνομά του, όπως το κάνω πάντα. Κι έρχεται τώρα ο κ. Διονέλλης να γίνει ο καλύτερος μάρτυρας υπεράσπισης του Αυγενάκη (οι δικοί του μάλλον απέτυχαν να αποδείξουν το παραμικρό στις τόσες δίκες), να δηλώσει ότι όντως γι αυτόν ήταν το δημοσίευμα!
Πάμε και παρακάτω: Πότε καταδίκασε κ. Διονέλλη ο Αυγενάκης τον Ανδρικάκη (οριστικά και τελεσίδικα και όχι με αποφάσεις που ανατράπηκαν στη συνέχεια); Ξέρετε κάτι που δεν γνωρίζουμε; Γιατί απόφαση από τον Άρειο Πάγο δεν έχουμε πάρει. Αν είναι αποκλειστική σας πληροφορία από τον πρώην υπουργό, χαλάλι σας!
-Για το ραδιόφωνο Candianews 93,6 fm, στο οποίο πληρωνόσασταν κανονικά και είχατε και ένσημα πολύ καιρό μετά το τέλος της εργασίας σας ακριβώς επειδή αναμένατε τη γέννηση του πρώτου σας παιδιού ο Αλ. Ανδρικάκης ζήτησε από τον Φανούρη Βατσινά κι εκείνος το δέχτηκε να μείνετε στην ασφάλιση αν και είχε λήξει η συνεργασία μας. Αδιανόητα πράγματα για έναν άνθρωπο με πρόσωπο στο κεφάλι και στο πίσω μέρος του τριχωτού της κεφαλής.
Αλλά αφού δεν είναι έτσι, γιατί μείνατε στην ασφάλιση μέχρι τον Νοέμβριο ενώ το ραδιόφωνο ανέστειλε το δημοσιογραφικό πρόγραμμα τον Ιούλιο;
-Μην προσπαθείτε με ρουφιανίστικο τρόπο να πετάξετε υπονοούμενα για το τι σας “έλεγε κρυφά” για τον Βατσινά ο Ανδρικάκης ή τι σας “έλεγε εκείνος κρυφά” για τον Α.Α.. Σιγά να μην γίνονταν “εξομολογήσεις” σε έναν τέτοιο χαρακτήρα, σε έναν ξιπασμένο και συνεχώς ψευδόμενο, του 500άρικου και επιπλέον αγνώμονα. Άλλωστε με τον Φανούρη αλλά και τον Μανώλη Βατσινά, πολλά χρόνια μετά το τέλος της συνεργασίας, διατηρείται ο ίδιος σεβασμός και από τις δυο πλευρές.
Πάντα για το ραδιόφωνο, σήμερα ακόμα, 10 χρόνια μετά, δεν έχουμε μάθει ακόμα ποιος προσέφυγε στο ΕΣΡ για να σιγήσει το Candianews 93,6. Αλλά διακρίνουμε ότι το βασικό επιχείρημα τη προσφυγής (“στήθηκε για να ρίξει τον Κουράκη”) έχετε υιοθετήσει ή έχετε εμπνευστεί κι εσείς. Πότε προλάβατε να το διαπιστώσετε αφού δε μας κάνατε και τόσο συχνά την τιμή της συμπαρουσίασης της εκπομπής που είχατε με συνάδερφό μας, τρέχοντας για τον ΣΚΑΙ και τις πριγκιπικές επισκέψεις που παρουσιάζατε στις εκπομπές του. Και παρ’ όλα αυτά οι αμοιβές ουδέποτε περιορίστηκαν, ας έχετε το θάρρος να το παραδεχτείτε.
“Ξέχασε” τέλος να μας πει ότι για τη δουλειά στην οποία τόσο επιτιμητικά αναφέρεται (του Candia και του Ανδρικάκη) ήταν εκείνος που ερχόταν έξω από τις επιτροπές του ΙΚΑ να μας προέτρεπε να μην το βάλουμε κάτω, να συνεχίσουμε την δημοσιογραφία που κάναμε, την μοναδική έξω από το σύστημα, όπως έλεγε. Ο οποίος πάντως έμπαινε λίγο μετά στην επιτροπή να μας καταγγείλει για.. εργασιακομεσαιωνιστές και πολλά άλλα, ζητώντας, λίγο ως πολύ, να μας μπει και κανένα λουκέτο! Μέσα σε λίγη ώρα όλα αυτά. Παρανοϊκές καταστάσεις, δε νομίζετε;
Δε χρειάζεται άλλος σχολιασμός για το λίβελλο των χιλιάδων λέξεων του Διονέλλη. Μόνο αυτό που και με άλλη ευκαιρία γράψαμε για τον ίδιο: με περίσσιο θράσος συχνά πυκνά εμφανίζεται – εντελώς ατεκμηρίωτα- ως “μαστιγωτής” της “αδικίας”, την οποία έχει διαπράξει μάλλον ο ίδιος και προσπαθεί να βρωμίσει με αυτήν άλλους, θυμίζοντας την γνωστή ποιητική αναφορά του μεγάλου Μανώλη Αναγνωστάκη για τους λερωμένους που προσπαθούν να βρωμίσουν τους άλλους…
Όποιος έχει το κουράγιο, ας διαβάσει το κείμενο, γιατί ακριβώς θα αποδειχτεί σε ποιο περιβάλλον ζει ο συγκεκριμένος, νομίζοντας όλοι συνωμοτούν για να τους κλέψουν τις δημοσιογραφικές επιτυχίες και τις βουλευτικές του καριέρες…
Απάντηση στις συκοφαντίες Ανδρικάκη – Γεωργουδή
Του ΜΑΡΙΟΥ ΔΙΟΝΕΛΛΗ
Αφορμή για την μακροσκελή αυτή επιστολή είναι η εμμονή του κ. Ανδρικάκη εναντίον μου και το τελευταίο δημοσίευμα του, στις 4 Ιουλίου, τότε που ενώ όλοι γράφαμε για τις ασχήμιες Αυγενάκη εναντίον ενός υπαλλήλου στο αεροδρόμιο, εκείνος (ο Ανδρικάκης) επέλεξε να δει ξανά στο δικό μου πρόσωπο τον εχθρό του. Κρατάει χρόνια η έχθρα αυτή, έχει σαφώς πολιτικές προεκτάσεις και η μη απάντηση όλον αυτό τον καιρό από πλευράς μου, ενδεχομένως να έχει εκληφθεί ως αδυναμία ή ακόμα και ως ενοχή. Ως εδώ λοιπόν. Και εδώ, για όλα αγαπητέ κ. Ανδρικάκη…
—
Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική, μού είπαν αρκετοί πως θα έπρεπε να έχω γερό στομάχι. Και συνήθως το συνόδευαν και με την υπόμνηση «ειδικά εσύ». Τελικά όντως χρειάστηκε. Όχι τόσο για να υπομείνω τις κακόβουλες επιθέσεις, όσο κυρίως για να μην μπω στον πειρασμό να απαντήσω, αφού αυτό κυρίως επεδίωκαν οι επιτιθέμενοι. Έδωσα τότε την υπόσχεση στον εαυτό μου και σε κάποιους δικούς μου ανθρώπους, πως μόνο μετά το πέρας των εκλογών και μάλιστα σε ικανό χρόνο από τη λήξη τους θα έμπαινα σε αυτό τον αναγκαίο κόπο.
Σήμερα λοιπόν, ένα χρόνο μετά τις διπλές εκλογές του 2023 (και αφού τέλειωσαν και δημοτικές και ευρωεκλογές), και σε χρόνο που δεν διαφαίνεται σύντομα άλλη εκλογική μάχη, οφείλω να δώσω σαφείς απαντήσεις, με στοιχεία και αποδείξεις στις άθλιες συκοφαντίες των συναδέλφων μου Παναγιώτη Γεωργουδή και Αλέκου Ανδρικάκη. Γιατί αυτή η σύνδεση με τον μη εκλογικό χρόνο; Ακριβώς για να μην γίνω σαν και αυτούς. Ακριβώς επειδή εγώ σε αντίθεση με αυτούς δεν υπέπεσα σε καμία προσωπική, αήθη και εν τέλει χυδαία επίθεση εναντίον οποιουδήποτε, προκειμένου να τον πλήξω για να κερδίσω έτσι πολιτικά οφέλη για εμένα ή για το κόμμα που υποστηρίζω.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι μεγάλο και στέλνεται προς δημοσίευση στο candiadoc. Ελπίζω να βρει ο ιδιοκτήτης του το θάρρος και την αξιοπρέπεια να το δημοσιεύσει αυτούσιο. Και μετά να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του…
Πάμε λοιπόν…
Η πρόταση για απόλυση
Την Τετάρτη 17/5/2023 (δύο μόλις μέρες πριν τη λήξη της προεκλογικής περιόδου) δημοσιεύθηκε στο candiadoc.gr η καταγγελία εναντίον μου (υπό τη μορφή άρθρου) του συνταξιούχου, πλέον, δημοσιογράφου της Εφημερίδας των Συντακτών Παναγιώτη Γεωργουδή, περί δήθεν δικής μου πρότασης για απόλυσή του από τη συνεταιριστική μας εφημερίδα. Στην καταγγελία του αναφερόταν σε διαδικτυακή συνέλευση του Ελεύθερου – Επαρχιακού Τμήματος της εφημερίδας μας, που είχε πραγματοποιηθεί την Άνοιξη του 2021 (δύο χρόνια πριν) γράφοντας επί λέξει για μένα: «πρότεινε την απόλυσή μου από την συνεταιριστική, αυτοδιαχειριζόμενη εφημερίδα, που στήσαμε κάποιοι με αίμα και ιδρώτα». Φυσικά, ούτε κάποιο αποδεικτικό στοιχείο για την κατηγορία αυτή παρουσίασε, ούτε κάποια μαρτυρία άλλου συναδέλφου μας, ούτε ένιωσε την ανάγκη γενικά να αποδείξει τα λεγόμενά του. Του έφτανε που το πίστευε. Και δυστυχώς αυτό έφτανε και στον Αλέκο Ανδρικάκη για να δημοσιεύσει την καταγγελία του κ. Γεωργουδή στο site του, χωρίς να ζητήσει τη δική μου άποψη και χωρίς και ο ίδιος να ζητήσει αποδείξεις για τα καταγγελλόμενα. (ψιλά γράμματα φυσικά για τη δημοσιογραφία αυτού του είδους). Ειδικά δε, όταν ο επαχθείς καταγγελλόμενος είναι υποψήφιος με άλλο κόμμα της Αριστεράς, που πιθανότατα κόβει ψήφους από το «δικό μας» κόμμα. Και για να μην μένει καμία αμφιβολία ότι η προβοκάτσια εξυφάνθηκε σε συγκεκριμένο χρόνο για να πλήξει πολιτικά εμένα και το ΜέΡΑ25, το συγκεκριμένο άρθρο του κ. Γεωργουδή κατέληγε με την φράση: «Οι πολίτες που επιλέγουν πρέπει να γνωρίζουν και να κρίνουν όσους διεκδικούν δημόσια αξιώματα». Αποστολή πρώτη εξετελέσθη, μια ανάσα από τις εκλογές.
Ποια είναι όμως η αλήθεια;
Πράγματι την Ανοιξη του 2021 πραγματοποιήθηκε η επίμαχη διαδικτυακή συνέλευση του Ελεύθερου – Επαρχιακού τμήματος της Εφημερίδας των Συντακτών με τη συμμετοχή περίπου 10-12 συναδέλφων μεταξύ των οποίων ήμασταν τόσο εγώ όσο και ο κ. Γεωργουδής. Εκεί εκτέθηκαν οι μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπιζε τότε, εν μέσω καραντίνας η εφημερίδα, με τη συνολικότερη βύθιση των πωλήσεων στον ημερήσιο Τύπο λόγω του lockdown, που για την ΕΦΣΥΝ δημιουργούσε ακόμα και πρόβλημα επιβίωσης καθώς δεν είχε ισχυρούς επιχειρηματίες να τη στηρίξουν. Σε εκείνη τη σύσκεψη ζητήθηκε από όλους μας να κάνουμε ό,τι ήταν δυνατόν για να κρατήσουμε στη ζωή την εφημερίδα και να συνεχίσει, ειδικά το ελεύθερο ρεπορτάζ της, να είναι το καλύτερο και πιο αξιόπιστο στον ελληνικό Τύπο (όπως και παραμένει μέχρι σήμερα). Όπως ήταν φυσικό, τέθηκαν και εσωτερικά ζητήματα ανταπόκρισης όλων μας στις απαιτήσεις της δουλειάς. Όπως σίγουρα θα θυμάται ο κ. Γεωργουδής ήμουν από εκείνους που συμφώνησαν στην μισθολογική ενίσχυση όσων έβγαζαν όλη τη δουλειά την περίοδο της καραντίνας με καθημερινή παρουσία στα γραφεία της εφημερίδας, με άπειρες ώρες δουλειάς και με κίνδυνο ακόμα και για την υγεία τους. (Φυσικά ούτε εγώ, ούτε ο κ. Γεωργουδής ήμασταν σε αυτούς όντες στην Κρήτη). Και όπως σίγουρα θα θυμάται ο κ. Γεωργουδής συμφώνησα με την πρόταση που κατατέθηκε και ήδη είχε εφαρμοστεί, να αλλάξει το πάγιο καθεστώς της εφημερίδας μας ότι όλοι, από τον διευθυντή μέχρι τον κλητήρα, παίρνουμε τον ίδιο μισθό, και «να πληρώνεται ο καθένας ανάλογα με τη δουλειά που προσφέρει». Και φυσικά όπως σίγουρα θα θυμάται ο κ. Γεωργουδής τόνισα τότε πως εγώ, όντας ανταποκριτής στην Κρήτη και χωρίς καθημερινή παρουσία και ωράριο εργασίας στην εφημερίδα, προφανώς και δεν ήμουν σε εκείνους που βρίσκονταν στην «πρώτη γραμμή» της προσφοράς ως προς την καθημερινή έκδοση και άρα σίγουρα όχι και στην πρώτη μισθολογική γραμμή. Όμως, για τον κ. Γεωργουδή η φράση «να πληρώνεται ο καθένας ανάλογα με τη δουλειά που προσφέρει» ισοδυναμούσε με «πρόταση απόλυσης». Ίσως σε αυτό να εμπεριέχεται μια μεγάλη δόση αυτογνωσίας… Αν ο ίδιος ξέρει ότι η δουλειά που προσφέρει είναι κοντά στο μηδέν ε, τότε μάλλον στο μηδέν θεώρησε ότι πρότεινα να είναι και η αμοιβή του. Το να προσφέρει παραπάνω δουλειά, η οποία να ανταποκρίνεται έστω στο 1/5 της αμοιβής του, ούτε που του πέρασε από το μυαλό… Σε εκείνη την συνέλευση ο κ. Γεωργουδής απλά σιώπησε, δεν θέλησε καν να πάρει τον λόγο επ’ αυτών…
Πράγματι ο Παναγιώτης Γεωργουδής έκλεισε τη μακρά δημοσιογραφική του διαδρομή με μια πολυετή (τουλάχιστον 5 έτη) και εν πολλοίς προκλητική αργομισθία στην εφημερίδα μας. Όταν προσλήφθηκα εγώ στην Εφημερίδα των Συντακτών θεώρησε πως θίγονται τα κεκτημένα του και ένιωσε να απειλείται από κάθε δική μου πρόταση για την αναβάθμιση της εφημερίδας και στράφηκε εναντίον μου ακόμα και όταν κάποιες από αυτές με πολύ κόπο υλοποιήθηκαν (άνοιγμα γραφείου στην Κρήτη, δημιουργία κρητικού site – το οποίο μάλιστα κατάφερε να φέρει και κάποια διαφημιστικά έσοδα στο εμπορικό μας τμήμα κτλ.). Στην ουσία, τα τελευταία χρόνια του εργασιακού του βίου περιορίστηκε στη συγγραφή κάποιων παραπολιτικών σχολίων και κάποιων συνεντεύξεων με καθηγητές του Πανεπιστημίου Κρήτης. Επικαλείτο συνεχώς διάφορα προβλήματα υγείας τα οποία τον εμπόδιζαν από το να συμμετέχει ενεργά στην εφημερίδα, χωρίς όμως να τον εμποδίζουν να συμμετέχει στις κομματικές του δραστηριότητες στη νομαρχιακή Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά στα κομματικά πολιτιστικά δρώμενα για τα οποία μας κρατούσε συνεχώς ενήμερους. Όπως ήταν φυσικό, όλο το βάρος του ρεπορτάζ στο νησί έπεσε αποκλειστικά σε εμένα. Ασφαλώς παίρναμε τον ίδιο μισθό και ασφαλώς αυτό ήταν κάτι που το είχα αποδεχτεί (όσοι ξέρουν λίγο την δημοσιογραφική πιάτσα με το ισοζύγιο εργασίας – αποδοχών των προηγούμενων και των νεότερων γενεών θα το καταλάβουν).
Λοιπόν σε εκείνη την επίμαχη διαδικτυακή συνέλευση, και ΠΑΡΟΥΣΙΑ του κ. Γεωργουδή, είπα «να πληρώνεται ο καθένας ανάλογα με τη δουλειά που προσφέρει» και μάλιστα ζήτησα από τον κ. Γεωργουδή να στέλνει έστω τα μικρά παραπολιτικά σχόλια που είχε υποσχεθεί για το site της εφημερίδας, κάτι που επίσης είχε σταματήσει να κάνει μετά από μία ή δύο εβδομάδες που ήταν συνεπής. Και τότε ο κ. Γεωργουδής παρέμεινε σιωπηλός. Ούτε να μου απαντήσει κατά πρόσωπο προσπάθησε, ούτε να με καταγγείλει πως ζητώ την απόλυσή του τόλμησε. Απλά σιώπησε. Και κατάπιε τη σιωπή του για δύο ολόκληρα χρόνια για να τη χρησιμοποιήσει δύο μέρες πριν τη λήξη της προεκλογικής περιόδου. Και φυσικά ο Αλέκος Ανδρικάκης και το candiadoc, που μέχρι και σήμερα αποτελούν τα φερέφωνα του επίσημου ΣΥΡΙΖΑ στην Κρήτη, ήταν εκεί για να φιλοξενήσουν τον λίβελο εναντίον μου, τη στιγμή που έπρεπε. Δύο μέρες πριν κλείσει η προεκλογική περίοδος.
Η απάντηση που δόθηκε συλλογικά από την εφημερίδα μας, στις 19/5 (την τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου) ήταν σαφής και αναδείκνυε την σκοπιμότητα της επίθεσης εναντίον μου αλλά ούτε και αυτή στάθηκε ικανή να μειώσει το μένος και των δύο (Γεωργουδής – Ανδρικάκης) εναντίον μου. Για την ιστορία παραθέτω εδώ την απάντηση της Εφημερίδας:
“Αγαπητοί συνάδελφοι
Με έκπληξη διαβάσαμε την καταγγελία του συνταξιούχου συναδέλφου μας, Παναγιώτη Γεωργουδή, εναντίον του συναδέλφου μας, Μάριου Διονέλλη, σύμφωνα με την οποία ο τελευταίος ζήτησε την απόλυση του πρώτου από την εφημερίδα μας σε διαδικτυακή σύσκεψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας πριν από δύο χρόνια.
Διαβεβαιώνουμε πως η εφημερίδα και τα συλλογικά της όργανα ουδέποτε έγιναν αποδέκτες ή συζήτησαν τέτοιο αίτημα. Στις διαδικτυακές συναντήσεις μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας, όπως και στις φυσικές, η καλόπιστη και αυστηρή κριτική και η ενδελεχής αυτοκριτική, η επίμονη ανταλλαγή επιχειρημάτων, ακόμα και η οξεία αντιπαράθεση σε ζητήματα που ανακύπτουν αντιμετωπίζονται απ’ όλους μας ως χρήσιμο και κρίσιμο συστατικό της δημοσιογραφικής δουλειάς μας. Μας θλίβει βαθύτατα που η όποια διαφωνία μεταξύ συναδέλφων ανασύρθηκε 2 χρόνια μετά και δημοσιοποιήθηκε εκτός των συλλογικών διαδικασιών της εφημερίδας, ως καταγγελία, μια ανάσα πριν από τις κρίσιμες για τους πολίτες κάλπες.
Ευχόμαστε από καρδιάς στον συνάδελφο Μάριο Διονέλλη καλή επιτυχία στις εκλογές, στις οποίες κατέρχεται ως υποψήφιος του ΜέΡΑ25 στο Ηράκλειο Κρήτης.
Εφημερίδα των Συντακτών”
Τα κόλπα Ανδρικάκη
Ακόμα όμως και έτσι, ο πόλεμος συνεχίστηκε. Στην απάντηση της εφημερίδας ο Αλέκος Ανδρικάκης διέγνωσε ότι αφού μιλούν για «καλόπιστη και αυστηρή κριτική και ενδελεχή αυτοκριτική», για «επίμονη ανταλλαγή επιχειρημάτων, ακόμα και για οξεία αντιπαράθεση σε ζητήματα που ανακύπτουν» ε, δεν μπορεί, σίγουρα θα εννοούν ότι ο Διονέλλης ζήτησε την απόλυση του Γεωργουδή. Και πάλι δεν μπήκε στον κόπο να ζητήσει τη δική μου άποψη αλλά με κατηγόρησε (άκουσον άκουσον) και για bullying επειδή τόλμησα να του ζητήσω με μήνυμα στο messenger αλλά και με sms να δημοσιεύσει ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ και ΠΡΙΝ τις εκλογές (θυμίζω είμαστε στις 19/5 και οι εκλογές στις 21/5) την απάντηση της εφημερίδας μας. (Το sms αυτό εστάλη από εμένα τόσο στο κινητό που δίνει ως «επικοινωνία» στο site του, όσο και στον προσωπικό του αριθμό). Αυτή την αποστολή των μηνυμάτων ο ίδιος την ονόμασε… bullying!
Την επιστολή της εφημερίδας τη δημοσίευσε με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει (και όπως θα κάνει μάλλον και με την παρούσα επιστολή μου): Κόβοντας και ράβοντας και χρησιμοποιώντας την για να γράψει ακόμα ένα λιβελογράφημα εναντίον μου, με τίτλο «Αλ. Ανδρικάκης: Ας μιλήσουμε λοιπόν για τα “κατορθώματα” του κ. Μ. Διονέλλη, με αφορμή επιστολή της ΕΦΣΥΝ». Την κοπτοραπτική του την έκανε στις 19 Μαΐου, το απόγευμα της τελευταίας μέρας της προεκλογικής περιόδου και χωρίς πια ουσιαστικά να υπάρχει περιθώριο αντίδρασης από εμένα.
Σε αυτό το δημοσίευμα ο Αλέκος Ανδρικάκης απαντά, υποτίθεται, στην Εφημερίδα των Συντακτών (στην ουσία μιλά στο κοινό του Ηρακλείου προσπαθώντας να το επηρεάσει εναντίον μου, μια ανάσα πριν την κάλπη) λέγοντάς τους γιατί δεν πρέπει να με εμπιστεύονται. Εκεί, αφού έβλεπε να αδυνατίζει η συκοφαντία περί «απόλυσης Γεωργουδή» επέλεξε να αναφερθεί σε δύο ακόμα παλαιότερες υποθέσεις: Τη μήνυση Αυγενάκη εις βάρος και των δύο μας, το 2015 και την ακόμα παλαιότερη (από το 2014) άδοξη λήξη της συνεργασίας μας στον ραδιοφωνικό σταθμό (του) CandiaNews 93,6.
Και πάλι μια σειρά από ψέματα και σκόπιμες διαστρεβλώσεις τέθηκαν στην υπηρεσία της συκοφάντησής μου με προφανή πολιτικό στόχο τον περιορισμό της ζημιάς που προκαλούσε η υποψηφιότητά μου (και το ΜέΡΑ25 γενικότερα) στον ΣΥΡΙΖΑ. Και για τις δύο υποθέσεις θα δοθούν σήμερα, έστω και αργά, οι απαντήσεις που πρέπει:
Για τον Αυγενάκη
Τον Ιούλιο του 2015 και ενώ είχε σταματήσει ήδη με άσχημο τρόπο η συνεργασία μου με τον Αλέκο Ανδρικάκη, ο ίδιος δημοσίευσε στο site του μια καταγγελία για τον βουλευτή Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη. Η δημοσίευση έγινε το πρωί της Παρασκευής 3 Ιουλίου, την τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου πριν το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015. (Ναι, από τότε η γνωστή μέθοδος – μια ανάσα πριν τις κάλπες). Το δημοσίευμα εκείνο φωτογράφιζε τον βουλευτή Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη (χωρίς να τον ονοματίζει) ως «τον πολιτικό της πλευράς του ΝΑΙ, που με εντολή Στουρνάρα έσπασε τα capital controls και έβγαλε από τράπεζα στο Ηράκλειο 1 εκατομμύριο ευρώ». Ασφαλώς στην κοινωνία του Ηρακλείου δημιουργήθηκε τεράστιος θόρυβος, παραμονές του Δημοψηφίσματος. Για εκείνο το δημοσίευμα και τη σοβαρή καταγγελία του Ανδρικάκη ενημέρωσα ως όφειλα την Εφημερίδα των Συντακτών. Παρόλο που ήταν Παρασκευή και υπήρχε χρόνος για να ενταχθεί ένα σχετικό ρεπορτάζ στη σαββατιάτικη έκδοση προ των εκλογών, αποφασίσαμε με τους αρχισυντάκτες μου να μην δημοσιεύσουμε τίποτα, ούτε καν ένα σχόλιο, καθώς στο ρεπορτάζ του Αλέκου Ανδρικάκη δεν δίνονταν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία.
Την επόμενη μέρα (Σάββατο 4 Ιουλίου) ο ίδιος ο Λευτέρης Αυγενάκης μετέβη στην Εισαγγελία Ηρακλείου καταγγέλλοντας πως το δημοσίευμα του Ανδρικάκη τον φωτογραφίζει και πως προσπαθεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος στο Ηράκλειο ενώ εξέδωσε και σχετική, δημόσια ανακοίνωση για το ζήτημα.
Τη Δευτέρα 6 Ιουλίου και αφού πια είχε διεξαχθεί το δημοψήφισμα με το ιστορικό αποτέλεσμα, στην Εφημερίδα των Συντακτών δημοσίευσα ρεπορτάζ για το θέμα, εφόσον πλέον είχα στα χέρια μου, τόσο την αρχική καταγγελία του candianews, όσο και την απάντηση του θιγόμενου Λ. Αυγενάκη, δηλαδή τη θέση ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΟ πλευρών (τακτική άγνωστη για τον Αλέκο Ανδρικάκη όπως φάνηκε παραπάνω και από την υπόθεση Γεωργουδή).
Φυσικά στο δημοσίευμα εκείνο υπήρχε όχι μόνο σαφής αναφορά στο δημοσίευμα του Αλ. Ανδρικάκη (και στον ίδιο) αλλά και η φωτογραφία του επίμαχου δημοσιεύματος μαζί βέβαια με την απάντηση του κ. Αυγενάκη. Υπάρχει ακόμα αναρτημένο εδώ:
https://www.efsyn.gr/politiki/32836_politikos-paragontas-ebgale-1-ekat-eyro-en-meso-capital-controls
Όμως οκτώ χρόνια μετά, και πάλι την τελευταία μέρα της προεκλογικής περιόδου ο κ. Ανδρικάκης επιλέγει να παρουσιάζει ως εξής τη δημοσιογραφική μου στάση στο θέμα λέγοντας για μένα: «Αντέγραψε δικό μου δημοσίευμα, δεν παρέθεσε πηγή, έβαλε και τα δικά του και μια φωτογραφία Αυγενάκη. Ο Αυγενάκης έκανε μήνυση σε μένα, που ήξερα τι έγραψα και πώς το έγραψα, έκανε και στον κ. Μ.Δ. που έβαλε ό,τι ήθελε και μετά πήγε στο δικαστήριο να πει “ο Ανδρικάκης με παρέσυρε”!»
Να «ξέχασε» άραγε ο κ. Ανδρικάκης πως όντως είχα αναφέρει την πηγή (δηλαδή τον ίδιο ονομαστικά αλλά και το candianews με φωτογραφία μάλιστα του δημοσιεύματος); Ποιος θα το έψαχνε, ποιος θα αναζητούσε το 2023 αν είχα όντως αναφέρει ή όχι την πηγή σε ένα άρθρο του 2015; Και μια μέρα πριν τις εκλογές ήταν πολύ βολικό ένας πολιτικός αντίπαλος να κατηγορηθεί μεταξύ όλων των άλλων και ως… λογοκλόπος. Ρίξτε μια ματιά στο λινκ και θα δείτε αν έχει ή όχι αναφορά στο Candianews και στον Ανδρικάκη, θα δείτε ποιος είναι ο ψεύτης. (Υπάρχει και σε έντυπη μορφή φυσικά το δημοσίευμα για τους ακόμα κακόπιστους). Αλλά ο συκοφάντης Ανδρικάκης δεν είχε κανένα πρόβλημα να πει και πάλι ψέματα.
Η μήνυση
Για πάμε όμως να δούμε τι ακριβώς συνέβη με εκείνη τη μήνυση…
Τελικά ο κ. Αυγενάκης, για λόγους που μόνο ο ίδιος ξέρει, επέλεξε να κάνει μήνυση και αγωγή τόσο στον Αλέκο Ανδρικάκη (που τον φωτογράφησε με το άρθρο του) όσο και σε εμένα (που έγραψα ότι ο Ανδρικάκης τον φωτογράφιζε με το άρθρο του αλλά και την απάντηση – προσφυγή στην εισαγγελία και τη δημόσια ανακοίνωση του… φωτογραφιζόμενου κ. Αυγενάκη). Όταν ήρθε η ώρα της δίκης προφανώς επρόκειτο να ζητηθεί και από τους δυο μας (εμένα και τον Αλ. Ανδρικάκη) να παρουσιάσουμε τα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι ο Λ. Αυγενάκης έβγαλε 1 εκατομμύριο ευρώ εν μέσω capital controls. Προφανέστατα εγώ δεν είχα να παρουσιάσω τέτοια στοιχεία καθώς το δικό μου δημοσίευμα δεν είχε πρωτογενές ρεπορτάζ αλλά ήταν αναδημοσίευση (με πηγή) του ρεπορτάζ του Ανδρικάκη (πάντα μαζί με την απάντηση Αυγενάκη). Συνεπώς εκείνος από τον οποίο ζητήθηκαν οι αποδείξεις δεν ήμουν εγώ (και δεν μπορούσα να είμαι). Η δική μου υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στο ακροατήριο. Ο νομικός μου σύμβουλος ήρθε σε επαφή με την πλευρά Αυγενάκη και ζητήθηκε η υπογραφή μιας δήλωσης που θα ξεκαθάριζε αυτό ακριβώς, ότι δεν έχω στοιχεία για τις καταγγελίες εναντίον του Αυγενάκη (όπως και όντως δεν είχα, όπως και ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι έχω). Αν και στην αρχή είχε προταθεί από την άλλη πλευρά ένα πολύ υποτιμητικό «σχέδιο δήλωσης» με δήλωση «συγγνώμης και μεταμέλειας» κτλ εν τέλει καταλήξαμε σε ένα κείμενο που έλεγε μεν την αλήθεια, ότι δηλαδή δεν είχα στοιχεία για την υπόθεση και κατέληγε με το, τυπικό για ένδικα μέσα, «σέβομαι και υπολήπτομαι τον βουλευτή κτλ.». Αυτό το κείμενο, οκτώ χρόνια μετά, εν μέσω της προεκλογικής περιόδου του 2023, ο κ. Ανδρικάκης απείλησε δύο φορές μέσω των προσωπικών του κοινωνικών δικτύων ότι «θα το βγάλει στη φόρα» για να με εκθέσει, γιατί δήθεν ζητάω συγνώμη και λέω πως «με παρέσυρε ο Ανδρικάκης» κτλ. ρίχνοντας όμως και πάλι λάσπη στον ανεμιστήρα. Ποτέ δεν το δημοσίευσε φυσικά γιατί ήξερε πως το κείμενο αυτό έλεγε το αυτονόητο όπως το περιέγραψα παραπάνω.
Εδώ λοιπόν είναι το ακριβές κείμενο εκείνης της δήλωσης:
———-
Δημόσια δήλωση
Δηλώνω δημόσια πως ουδέποτε περιήλθε σε γνώση μου κανένα αποδεικτικό στοιχείο εμπλοκής του βουλευτή Λευτέρη Αυγενάκη σε υπόθεση ανάληψης οποιουδήποτε χρηματικού ποσού από τράπεζα του Ηρακλείου εν μέσω των capital controls και ειδικά την κρίσιμη περίοδο πριν το Δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015.
Αντικείμενο του ρεπορτάζ μου στην Εφημερίδα των Συντακτών ήταν οι σχετικές πληροφορίες που δημοσίευσε δύο μέρες πριν το δημοψήφισμα (3/7/2015) το τοπικό μέσο ενημέρωσης (Candianews.gr), χωρίς όμως να αναφέρει ποιο ήταν το επίμαχο πρόσωπο.
Ωστόσο το δικό μου ρεπορτάζ δημοσιεύθηκε στις 6/7/2015 μετά από την επίσημη, δημόσια τοποθέτηση – δήλωση του κ. Αυγενάκη επί των πληροφοριών του Candianews αλλά και μετά τις νομικές ενέργειες στις οποίες εκείνος προχώρησε κατά του ιδιοκτήτη της ιστοσελίδας Candianews Αλέκου Ανδρικάκη.
Συνεπώς ουδεμία πρόθεση είχα να τον βλάψω, ηθικά, πολιτικά ή οικονομικά. Σέβομαι και υπολήπτομαι τον βουλευτή Ηρακλείου και γραμματέα της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρη Αυγενάκη, η παρουσία και ο ρόλος του οποίου σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο δεν αμφισβητείται.
Μάριος Διονέλλης, Σεπτέμβριος 2016».
————
Αυτό λοιπόν το κείμενο επικαλέστηκε (χωρίς να το δημοσιεύει) ο Αλέκος Ανδρικάκης για να με θίξει προσωπικά χαρακτηρίζοντάς το ως «δήλωση μετανοίας» ενώπιον του κ. Αυγενάκη. Αξιοσημείωτο είναι πως για τη συγκεκριμένη υπόθεση τόσο εγώ, όσο και ο Αλέκος Ανδρικάκης είχαμε τον ίδιο νομικό σύμβουλο, τον Γιάννη Λεβέντη, στον οποίο προφανώς ο Αλέκος Ανδρικάκης δεν έδωσε τις αποδείξεις εκείνες που χρειαζόταν για να αποδειχθεί η αλήθεια του δημοσιεύματός του, και, όπως ήταν φυσικό, καταδικάστηκε. Σε ό,τι με αφορά, εφόσον δεν ήταν δυνατό να έχω εγώ τα στοιχεία τα οποία δεν παρουσίασε ο Ανδρικάκης, προφανώς δεν υπήρχε άλλος δρόμος από τον συμβιβασμό με μία δήλωση που έλεγε αυτό ακριβώς. Ότι δηλαδή εγώ δεν είχα τα στοιχεία.
Αλλά για τον Αλέκο Ανδρικάκη προφανώς έπρεπε να καταδικαστώ και εγώ μαζί του. Και αφού εγώ είπα ότι δεν είχα στοιχεία, ότι αναδημοσίευσα την καταγγελία Ανδρικάκη μόνο εφόσον υπήρχε και η απάντηση Αυγενάκη, ότι δεν ήταν δικό μου ρεπορτάζ η υπόθεση του ενός εκατομμυρίου, ε τότε, δεν είμαι άξιος να κατέρχομαι στην πολιτική ειδικά με κόμμα που τάσσεται εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Και έτσι εκθέτει και τον ίδιο τον δικηγόρο μας, που κράτησε έντιμη στάση υποστηρίζοντας με όσα μέσα διέθετε και τους δυο μας. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον κ. Ανδρικάκη από το να με κατηγορήσει προκειμένου να κόψει ψήφους από τον «εχθρό» και να εκθέτει ακόμα και τον ίδιο τον δικηγόρο του κατηγορώντας με για ενδοτισμό. Ποιος; Αυτός, που έφτασε να υποστηρίζει ακόμα και την παραλίγο υποψηφιότητα του μεγάλου του εχθρού, του Γιάννη Κουράκη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τα πάντα για το καλό του κόμματος. Και από τον Γεωργουδή και από τον Ανδρικάκη. Ελπίζω σήμερα, που ο ένας απ’ ό,τι μαθαίνω μετακόμισε στη Νέα Αριστερά, να παραμένουν φίλοι ή έστω να τους ενώνει το μίσος τους εναντίον μου.
Η… συνεργασία μας
Μια όμως που αναφερθήκαμε στον Γιάννη Κουράκη χρειάζεται να απαντήσω και στα γραφόμενα του Αλέκου Ανδρικάκη για την τρίμηνη συνεργασία μας στον ραδιοφωνικό του σταθμό, CandiaNews 93,6. Ένα ραδιόφωνο που όπως πολύ γρήγορα αποδείχτηκε, άνοιξε και έκλεισε, όχι για να υπηρετήσει τη δημοσιογραφία και την ενημέρωση αλλά με μοναδικό σκοπό να χτυπήσει τον αντίπαλο του Ανδρικάκη και του Φανούρη Βατσινά, τον Γιάνη Κουράκη στις δημοτικές εκλογές του 2014.
Πάμε λοιπόν ακόμα πιο πίσω…
Για τη θητεία του Γιάννη Κουράκη στο Δήμο Ηρακλείου έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν και η αρνητική μου γνώμη είναι σαφής και καταγεγραμμένη, συνεπώς δεν χρειάζεται να επεκταθώ εδώ..
Ωστόσο για εμένα, πέρα από τις πολιτικές μου διαφωνίες, δεν ήταν «στόχος ζωής» η μη εκλογή Κουράκη κάτι που κακώς δεν αντιλήφθηκα ότι συνέβαινε με την ιδιοκτησία του σταθμού. Τη συνεργασία μας στον σταθμό όμως (και το άδοξο τέλος της) ο κ. Ανδρικάκης επίσης τη χρησιμοποίησε για να με πλήξει στις εκλογές του 2023. Εδώ μάλιστα ξεπέρασε κάθε όριο, εμπλέκοντας με θράσος και ψέματα την οικογένειά μου, επικαλούμενος δήθεν τον ανθρωπισμό του για το παιδί μου, που ερχόταν εκείνες τις ημέρες στον κόσμο…
Και πάλι παρουσιάζει την αλήθεια με τον δικό του μοναδικό τρόπο. Στον σταθμό και στην επιχείρηση του (τυπικά φαινόταν ως ιδιοκτησία των αδελφών Βατσινά, όμως κουμάντο στα πάντα έκανε ο ίδιος) προσληφθήκαμε εγώ και άλλες τρεις γυναίκες συναδέλφισσες δημοσιογράφοι καθώς και δύο τεχνικοί με την προοπτική της δημιουργίας ενός μαχητικού, σύγχρονου ενημερωτικού ραδιοφώνου του νομού Ηρακλείου. Για εμένα δεν ήταν κύρια δουλειά μου και το είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή αλλά για κάποιους από τους συναδέλφους ήταν η μόνη και κύρια απασχόλησή τους (μία εκ των οποίων είχε μόλις πριν ένα χρόνο απολυθεί από την ΕΡΤ μετά το «μαύρο» Σαμαρά – Βενιζέλου το 2013). Ο σταθμός λειτούργησε από τον Απρίλιο του 2014 (προ των δημοτικών εκλογών του Μαΐου) με πολύ πλατιά αποδοχή. Ωστόσο, τον αμέσως επόμενο μήνα μάθαμε πως δεν είχε άδεια ενημερωτικού αλλά μουσικού σταθμού και συνεπώς δεν είχε το δικαίωμα να εκπέμπει ενημερωτικό πρόγραμμα, κάτι για το οποίο φυσικά ποτέ μέχρι τότε δεν μας είχε ενημερώσει ο Αλέκος Ανδρικάκης ενώ στη συνέχεια έριξε το φταίξιμο στους αδελφούς Βατσινά που δήθεν δεν είχαν ενημερώσει και τον ίδιο για αυτή την… ασήμαντη λεπτομέρεια. (Αυτό το σχήμα καλού – κακού μπάτσου χρησιμοποιήθηκε αρκετές φορές κατά τη διάρκεια αυτής της συνεργασίας. Για ό,τι καλό συνέβαινε στον σταθμό ευθύνη είχε ο Ανδρικάκης και για όλα τα προβλήματα υπεύθυνος ήταν ο Φανούρης Βατσινάς).
Τελικά, στο τέλος Ιουλίου του 2014 το ενημερωτικό πρόγραμμα του σταθμού σίγησε και από τότε μέχρι και σήμερα παίζει μόνο μουσική. Η συμφωνία που έγινε με όλους τους εργαζόμενους ήταν να παραμείνουμε ασφαλισμένοι μέχρι τον χειμώνα καθώς όπως μας ειπώθηκε αναμενόταν παρέμβαση από βουλευτή, που ήταν σε συνεννόηση με τον Ανδρικάκη για να μας δοθεί ενημερωτική άδεια ώστε να συνεχίσουμε το ενημερωτικό πρόγραμμα. Αυτός ήταν ο λόγος που μείναμε ασφαλισμένοι όλοι (και όχι μόνο εγώ) και όχι δήθεν για να μην μείνω ξεκρέμαστος ενώ περίμενα το πρώτο μου παιδί όπως αισχρά ισχυρίστηκε προ των εκλογών ο… φιλεύσπλαχνος κ. Ανδρικάκης. Εξάλλου όπως είπα και παραπάνω εγώ τότε είχα και άλλη δουλειά ενώ οι συνάδελφοί μου όχι.
Το ακόμα μεγαλύτερο ψέμα του είναι ο λόγος που παρουσιάζει για την προσφυγή μας (εμένα και των υπόλοιπων εργαζόμενων) στην Επιθεώρηση Εργασίας Ηρακλείου. «Πήγε στην Επιθεώρηση Εργασίας και κατήγγειλε ότι δεν… πληρωνόταν το υπόλοιπο διάστημα, αν και δεν εργαζόταν μετά τον Ιούλιο!» έγραψε στο λιβελογράφημά του, στις 19 Μαϊου, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες.
Ακόμα ένα ψέμα του κ. Ανδρικάκη. Στην Επιθεώρηση προσφύγαμε μαζί με τους συναδέλφους μου κυρίως για τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων ενόψει των απολύσεων που με μαθηματική ακρίβεια ήταν μπροστά μας (όπως και συνέβησαν τον Νοέμβριο και ενώ υποτίθεται εκείνος έδινε μάχες με τους αδελφούς Βατσινά για να μην μας απολύσουν). Οι οικονομικές μας απαιτήσεις όμως, όπως του είχαμε πει, όλοι και όχι μόνο εγώ, είχαν να κάνουν ΜΟΝΟ με τον μήνα Ιούλιο που όντως είχαμε εργαστεί και μας τον χρωστούσε, κάτι που εμμέσως παραδέχεται αφού λέει πως το θέμα έληξε με ένα 500άρικο. (Για τον κάθε εργαζόμενο και όχι μόνο για εμένα όπως ισχυρίζεται, για να πει το προσβλητικό «για να ξέρουμε την τιμή του καθενός»). Τα 500 ευρώ ήταν ο μηνιαίος μας μισθός. Εναν μισθό μας χρωστούσε. Έναν μισθό πήραμε τελικά φεύγοντας (από τον Φ. Βατσινά και όχι από τον Λ. Ανδρικάκη) λίγες μέρες πριν φτάσει η ώρα της κλήσης και των δύο στην Επιθεώρηση Εργασίας. Αυτή είναι η αλήθεια. (Αφήνω στην άκρη ότι και μετά τον Ιούλιο, για κάποιους μήνες δίναμε υλικό στο site του, χωρίς μισθό αλλά για να βγάζουμε τα ένσημά μας και να μην μας τα δίνει… τσάμπα, όπως έλεγε).
Ολο αυτό τελείωσε και τυπικά με τις απολύσεις μας τον Νοέμβριο του 2014. Ο Κουράκης είχε πέσει και η άδεια του σταθμού δεν έγινε ποτέ ενημερωτική – Κανείς δεν το προσπαθούσε πια, αφού ο στόχος είχε επιτευχθεί. Δέκα χρόνια μετά, εγώ συνεχίζω να πιστεύω (και να γράφω) πως καλώς η πόλη απαλλάχτηκε από τη διοίκηση Κουράκη ο οποίος έχασε δύο φορές από τον Β. Λαμπρινό. Δέκα χρόνια μετά, ο ορκισμένος εχθρός του Κουράκη έφτασε να υποστηρίζει την υποψηφιότητά του με τον ΣΥΡΙΖΑ για το καλό της «προοδευτικής διακυβέρνησης». Στη συνέχεια δέθηκε μαζί με το site του στο άρμα του Κασσελάκη και μόνος εχθρός του μέχρι και σήμερα στο προσκήνιο είναι ο… Διονέλλης και το ΜέΡΑ25. Ας κρίνει ο καθένας.
—-
Η συμπαιγνία Γεωργουδή – Ανδρικάκη (που βρήκε και μερικούς ακόμα καλοθελητές για αναδημοσιεύσεις) έφτασε στο ύψιστο σημείο της όταν επιχείρησε να με πλήξει όχι μόνο πολιτικά αλλά και επαγγελματικά. Ο Παναγιώτης Γεωργουδής θεώρησε σκόπιμο να κοινοποιήσει το λιβελογράφημα Ανδρικάκη με email σε όλους τους συναδέλφους μου στην Εφημερίδα των Συντακτών. Οντας μάλιστα και ηλεκτρονικά σχεδόν αναλφάβητος παρέλειψε να σβήσει τον αρχικό αποστολέα του link που δεν ήταν άλλος από τον Αλ. Ανδρικάκη ο οποίος, αφού ετοίμασε το λιβελογράφημα, το έστελνε στον Γεωργουδή με την υποσημείωση: «Δικό σου», ξέροντας ότι απέναντι στον οχετό της λάσπης λίγα πράγματα μπορούσα να κάνω λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες. (Υπάρχουν όλα αποθηκευμένα και σας εκθέτουν, μην έχετε καμία αμφιβολία…)
Τα αποτελέσματα:
Όπως είπα και στην αρχή σκέφτηκα πολύ τι θα μπορούσα να κάνω μπροστά σε αυτή τη συντονισμένη συκοφαντία. Και μέχρι σήμερα, έκανα πολλή και δύσκολη υπομονή. Και ο Ανδρικάκης συνεχίζει τον ίδιο βρώμικο πόλεμο εναντίον μου αποκαλύπτοντας μάλλον εμμονή. Πριν λίγες μέρες με ξαναθυμήθηκε όταν το ΜέΡΑ25 έβγαλε ανακοίνωση για τα το απαράδεκτο περιστατικό με τον Λ/. Αυγενάκη στο αεροδρόμιο. Ολοι δημοσίευαν την ανακοίνωση, όλοι έγραφαν για τις ασχήμιες Αυγενάκη και ο Ανδρικάκης έγραφε για τότε που «ο Διονέλλης δήλωνε μετάνοια στον Αυγενάκη». Εντάξει, ο καθένας διαλέγει τους εχθρούς του…
Τελικά, η καλύτερη απάντηση σε όλα τα παραπάνω δόθηκε στις εκλογές. Παρά την αποτυχία του ΜέΡΑ25 να μπει στη Βουλή οι πολίτες του νομού Ηρακλείου με τίμησαν με την ψήφο τους στην πρώτη εκλογική μου απόπειρα, κατατάσσοντάς με στην πρώτη θέση και μάλιστα σε ένα ισχυρό ψηφοδέλτιο που περιείχε εξαιρετικούς υποψήφιους, μεταξύ αυτών έναν πρώην και έναν εν ενεργεία (τότε) βουλευτή. Αυτή νομίζω πως είναι η καλύτερη απάντηση στο δίδυμο Γεωργουδή – Ανδρικάκη.
Επίσης, πολύ ενδιαφέρον έχει το γεγονός της «διακομματικής» συνάντησης στο μένος εναντίον μου. Από τη μία οι «αριστεροί» Ανδρικάκης – Γεωργουδής και από την άλλη ο συρφετός ακραίου κέντρου και δεξιάς – ακροδεξιάς της δημοσιογραφίας τύπου Συλιγάρδου και κάτι άλλων ανώνυμων «μαγκούφηδων», που πλασάρουν τους εαυτούς τους ως δημοσιογράφους – σχολιαστές.
Για πολλές από τις παραπάνω εξωφρενικές συκοφαντίες μου συνεστήθη ακόμα και η προσφυγή στη Δικαιοσύνη με την αξίωση αποζημίωσης. Ωστόσο, εμένα ο τρόπος μου δεν είναι αυτός. Παρά τη λάσπη, τις συκοφαντίες, την κατάφορη αδικία και την προσβολή της προσωπικότητάς μου δεν θα είμαι εγώ αυτός που θα οδηγήσει συναδέλφους του στα δικαστήρια. Ούτε καν αυτούς τους συναδέλφους. Οι λογαριασμοί μου ήταν πάντα ανοιχτοί με κάθε λογής εξουσίες (αριστερές και δεξιές) και όχι με αυτούς που νομίζουν ότι απολαμβάνουν ένα ξεροκόμματό εξουσίας, γλύφοντας εκεί που κάποτε έφτυναν.
Ελπίζω πως ο κ. Ανδρικάκης θα αντιληφθεί την υποχρέωσή του να δημοσιεύσει αυτούσια και χωρίς αλλοιώσεις και παρεμβολές την παρούσα απάντησή μου στο site του (candiadoc.gr) αλλά και στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook και να τα αφήσει αναρτημένα σε περίοπτη θέση για τουλάχιστον μία εβδομάδα, όπως ακριβώς έκανε και με τα συκοφαντικά λιβελογραφήματα εναντίον μου. Ελπίζω πως δεν θα χρειαστεί καν να παραλάβει την επιστολή μου αυτή υπό τη μορφή εξώδικης δήλωσης – διαμαρτυρίας που θα τον υποχρεώνει εκ του νόμου να τη δημοσιεύσει αυτούσια.
Και για να είμαστε εξηγημένοι: Την επιστολή μου αυτή θα παραλάβει με email ενώ θα ειδοποιηθεί και με το εξής sms στα δύο κινητά του: «Κύριε Ανδρικάκη έχετε λάβει στα email σας (press@candiadoc.gr και info@candiadoc.gr) την απάντησή μου για σειρά συκοφαντικών δημοσιευμάτων εις βάρος μου. Οφείλετε να την δημοσιεύσετε άμεσα και αυτούσια».
Σημ: Το γράφω εδώ για να ξέρετε τι θα αφορά η επόμενη καταγγελία του περί… bullying που θα μου καταλογίσει. Σε διαφορετική περίπτωση φυσικά επιφυλάσσομαι για κάθε δικαίωμά μου στην υπεράσπιση της τιμής και της αξιοπρέπειάς μου…
Για τον ΣΚΑΙ
Ένα από τα βασικά επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο Γεωργουδής και υιοθέτησε άκοπα ο Ανδρικάκης εναντίον μου ήταν η εργασία μου στον τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ. Η «Αριστερά του ΣΚΑΙ υπέρ των απολύσεων» ήταν ο τίτλος που έβαλε ο Ανδρικάκης στο πρώτο άρθρο ενώ στο κείμενο ο Γεωργουδής έλεγε για μένα πως «η θητεία του στον ΣΚΑΙ του έμαθε πολλά…». Βέβαια τον Ανδρικάκη η εργασία μου στον ΣΚΑΙ δεν τον εμπόδιζε κάποτε να με προσλάβει ως συνεργάτη του – έφτανε που είχαμε την ίδια γνώμη για τη θητεία Κουράκη…
Στον ΣΚΑΙ εργάστηκα για 13,5 χρόνια ως ανταποκριτής Κρήτης και η δουλειά μου δεν έχει το παραμικρό ψεγάδι. Παρά τις σαφείς και όχι κρυφές πολιτικές διαφωνίες μου με το συγκεκριμένο Μέσο, τίμησα τη δουλειά μου και τον ρόλο μου ως ανταποκριτής και σεβάστηκα την επικαιρότητα της Κρήτης την οποία είχα ως αποστολή να μεταφέρω. Πήρα συχνά θέση στα πράγματα αναδεικνύοντας τις ευθύνες της εκάστοτε εξουσίας όπου και όποτε τις εντόπιζα για τα θέματα του νησιού. Στάθηκα με θάρρος απέναντι στις εξουσίες όταν π.χ. το 2019 ο Τσίπρας ήθελε να πετάξει τα ΜΜΕ έξω από τη σύσκεψη με τους αγρότες στις Μοίρες ή όταν το 2021 ο Μητσοτάκης ήρθε να υποσχεθεί… φρεγάτες στους σεισμόπληκτους του Αρκαλοχωρίου. Όταν χρειάστηκε έφτασα και να μιλήσω εναντίον του «φαινομένου Πορτοσάλτε», έτσι όπως ποτέ ούτε ο Γεωργουδής, ούτε ο Ανδρικάκης έχον τολμήσει να μιλήσουν δημόσια εναντίον ανωτέρου τους. Δεν χρειάζεται να ευλογώ τα γένια μου. Τα περιστατικά αυτά έχουν καταγραφεί από τις κάμερες και τα μικρόφωνα και είναι στη διάθεση κάθε καλόπιστου ή κακόπιστου να τα βρει.
Η δουλειά μου στον ΣΚΑΙ ουσιαστικά τελείωσε τη στιγμή που ενεπλάκην στις εκλογές του 2023. Με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, στις 22 Απριλίου πήρα όλη την κανονική μου άδεια, την οποία χρειάστηκε να επεκτείνω και με κάποιες ημέρες «άνευ αποδοχών» εφόσον μπήκαμε στον κύκλο των νέων εκλογών. Την επομένη των δεύτερων εκλογών, στις 26 Ιουνίου, μετά από 13,5 χρόνια δουλειάς θεώρησα σωστό να υποβάλλω την παραίτησή μου καθώς η εμπλοκή μου με την πολιτική, ειδικά με ένα κόμμα που κατήγγειλε ανοιχτά τους ολιγάρχες Μαρινάκη, Αλαφούζο, Βαρδινογιάννη κτλ. θα ήταν ασύμβατη με τη συνέχιση της εργασίας μου σε ένα από τα ΜΜΕ που ελέγχουν. Θα μπορούσα να είχα συνεχίσει κανονικά σα να μην τρέχει τίποτα, κανείς εξάλλου, ούτε από τον ΣΚΑΙ ούτε από το ΜέΡΑ25 δεν μου ζήτησε να παραιτηθώ. Ούτε καν επεδίωξα μια μεθοδευμένη απόλυση για να πάρω την αποζημίωση. Το επέβαλε όμως η προσωπική μου αξιοπρέπεια. Λέξη άγνωστη για τους κυρίους Γεωργουδή και Ανδρικάκη προφανώς…
—
Σήμερα συνεχίζω, με μόνο εφόδιο αυτή ακριβώς της αξιοπρέπεια. Λέω αυτά που πιστεύω και πιστεύω αυτά που λέω. Το στομάχι μου συνεχίζει να είναι γερό και να αντέχει ακόμα αήθεις επιθέσεις που και πάλι είναι βέβαιο πως θα δεχτώ από εμπαθείς ανθρώπους όπως οι δύο συγκεκριμένοι αλλά και άλλοι αρκετοί που παραφυλάνε στη γωνία για κάθε τι που δεν θα τους αρέσει σε ό,τι κάνω και ό,τι λέω.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
Για κλείσιμο ένα πολιτικό σχόλιο. Ολη αυτή η περιπέτεια με τη συμπαιγνία Γεωργουδή – Ανδρικάκη αποκαλύπτει πολλά για το ποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα. Βρέθηκα πολύ κοντά στη δημιουργία του, το 2006 – 2008 και μπορώ να πω ότι δεν έχει πια καμία σχέση με το κόμμα των μελών και με τα ιδεώδη από τα οποία παρακινήθηκαν όλοι αυτοί οι άνθρωποι τότε. Η εικόνα της κομματικά σιτιζόμενης δημοσιογραφίας στο Ηράκλειο είναι ακριβώς και η εικόνα του κόμματος. Αξιοσημείωτο είναι ότι δεν βρέθηκε ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές ή έστω ένα στέλεχος χαμηλότερου επιπέδου να πει την αλήθεια, ότι όλα αυτά που έγραφαν για μένα ο Γεωργουδής και ο Ανδρικάκης ήταν αισχρά ψέματα. Και υπήρχαν πολλοί που το γνώριζαν από πρώτο χέρι. Δεν μίλησε ούτε ένας, απλά επειδή τα ψέματα αυτά βόλευαν και με το παραπάνω στον εκλογικό τους αγώνα στην συγκεκριμένη προεκλογική περίοδο.
Μετά από 5,5 χιλιάδες λέξεις σταματώ εδώ. Και μόνο το μέγεθος του κειμένου δείχνει γιατί αυτές οι απαντήσεις δεν μπορούσαν να δοθούν μέσα ή πολύ κοντά στις εκλογές και φυσικά γιατί δεν είχα καμία δυνατότητα να τα πω ή να τα γράψω στις λίγες τελευταίες ώρες της προεκλογικής περιόδου όταν και δέχτηκα τη χυδαία επίθεση. Μπήκα στον κόπο να τα γράψω αυτά γιατί πολλοί άνθρωποι που διάβασαν τους λίβελους εναντίον μου θορυβήθηκαν. «Μα θα το αφήσεις έτσι, δεν θα απαντήσεις;» μου έλεγαν από τότε . Σε αυτούς κυρίως το χρωστώ αυτό το κείμενο. Για μένα οι εκλογές δεν ήταν το παν. Ζούσα και θα ζω με αξιοπρέπεια και μετά από αυτές ή όποιες επόμενες. Βγάζω λεφτά μόνο από τη δουλειά μου και έχω διεκδικήσει με μεγάλο αγώνα να λέω με θάρρος την άποψή μου. Είτε ως δημοσιογράφος, είτε ως «εν δυνάμει» πολιτικός… Αν κάποιοι άλλοι επιλέγουν να χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να ρίξουν λάσπη κοιτώντας στα κομματικά τους σακούλια, δεν πρόκειται να τους ακολουθήσω.
Σήμερα, από τον κ. Ανδρικάκη απαιτώ μόνο την δημοσίευση ΑΥΤΟΥΣΙΑΣ αυτής της επιστολής μου στο site του. Φυσικά τον τελευταίο λόγο θα έχει εκείνος, όπως το συνηθίζει. Ελπίζω μόνο να βρει το θάρρος να τα δημοσιεύσει όλα αυτά. Λέω από τώρα ότι δεν θα απαντήσω σε οποιοδήποτε ψέμα γράψει αν επιχειρήσει να διαστρεβλώσει τα λεγόμενά μου.
Από τον κ. Γεωργουδή (αν και θα μπορούσα) δεν διεκδικώ καμία αποζημίωση ηθική ή υλική. Ευτυχώς η πιάτσα είναι μικρή και γνωριζόμαστε όλοι για τη δουλειά που κάνει ο καθένας μας. Εύχομαι καλές δουλειές στις νέες οικογενειακές – επιχειρηματικές – πολιτιστικές του δραστηριότητες και επαρκείς πόρους από τα ταμεία της Περιφέρειας Κρήτης και άλλων φορέων.
Ηράκλειο, Ιούλιος 2024.
Μάριος Διονέλλης
Δημοσιογράφος
